Ostatnio ciągle spotykam ludzi, którzy chcą coś zmienić zawodowo ale nie bardzo wiedzą w jakim kierunku chcą iść i jak to zrobić. To mnie nie dziwi, bo poszukiwanie pracy, a czasem nawet przebranżowienie to dziś coś innego niż dawniej i to niezależnie od tego gdzie jest umiejscowione Twoje „dawniej”.

Tempo światowego wzrostu gospodarczego, rozwoju organizacji, przepływu informacji jest bardzo dynamiczne i nieporównywalne do procesów zmian znanych z historii. Cyfryzacja danych, automatyzacja procesów produkcyjnych i procesów biznesowych, niezbędna dla wzrastających zapotrzebowań klientów odnośnie jakości produktu i obsługi, wymaga również modyfikacji podejścia firm i pracowników do wykonywanych obowiązków. Historycznie wraz z takimi zmianami również zachodziły zmiany na rynku pracy, niemniej jednak nie odbywały się one w takim tempie jak obecnie.

W tej sytuacji warto zastanowić się jak się do nich przygotować, byśmy mogli w obszarach naszych zawodowych aktywności zamiast poczucia straty, zaskoczenia i zagrożenia, powitać je z zainteresowaniem i postrzegać jako szansę na rozwój.

Otwartość na zmiany jest postrzegana jako cenna umiejętność. Podobnie jak umiejętność uczenia się i oduczania się, rozważnej selekcji nadmiaru informacji, optymalizowania/uwalniania potencjału czasowego, innowacyjnego podejścia do poszukiwania rozwiązań, zamiast rozliczania z błędów.

Praca, która kiedyś wydawała się stała i bezpieczna obecnie jest zmienna. Warto wiedzieć jak się w tym odnaleźć. Warto rozważyć sytuację, że wykonywanego przez nas obecnie zawodu może w przyszłości nie być. Warto się na to przygotować zanim to nastąpi.

Kilka lat temu badałam procesy przebranżowienia kilku osób. Wnioski są takie,  że aby się przebranżowić lub zmienić pracę w sposób skuteczny i efektywny wystarczy zwrócić uwagę na kilka kwestii:

• Bycie wszechstronnym może rodzić pewne zagrożenia.

Wszyscy znamy osoby, które są tak wszechstronne, że mogą uczyć się na kierunkach humanistycznych i ścisłych. Efekty w nauce mają dobre i wybór większy. Nie zastanawiają się co chciałaby robić. Podejmują przypadkowe decyzje wybierając zawód docelowy, nie sięgając do głębszych pokładów fascynacji zawodowych, źródeł zawodowej satysfakcji i wreszcie konkretnych talentów. W przyszłości stwarza to dla nich zagrożenie wypaleniem zawodowym i może – w momencie zmian – powodować opór.

Krok 1 – w procesie własnej zmiany zawodowej trzeba podsumować historię wykształcenia i doświadczeń zawodowych, wyciągnąć wnioski czego unikać i do czego dążyć w przyszłym zawodzie, skupić się na mocnych stronach i zbudować dzięki temu solidny fundament pod przyszłą aktywność zawodową.

• Warto być gotowym na trudności i dać sobie czas.

Proces zmiany bywa trudny i czasochłonny. Okres braku efektów finansowych, brak motywacji do działania, brak sytuacyjnej pewności siebie związanej z brakiem doświadczenia w nowym obszarze, wydłużające się w czasie procesy rekrutacyjne.

Krok 2  – w procesie własnej zmiany zawodowej trzeba się do tej zmiany przygotować i ją zwyczajnie zaplanować. Zweryfikować wartości i motywatory a także poznać style własnego myślenia i działania. Konsekwentne działanie i elastyczne dostosowywanie go w zmieniających się okolicznościach, będzie kluczowe dla doprowadzenia nas do wyznaczonego celu. Wszystko co robimy po raz pierwszy jest trudne i wymaga więcej czasu, więc bardziej świadomi siebie pojawiające się trudności również pokonamy tylko w sposób świadomy i przemyślany. Bo każdy z nas inaczej przechodzi przez zmianę.

• Wsparcie osób bliskich jest fundamentem każdej zmiany

Nic nie działa tak dobrze jak wiedza, że jest ktoś kto może pomóc. To nie oznacza, że od razu mamy z tej pomocy korzystać. Jednak sam fakt, że wiemy od kogo i jaki rodzaj wsparcia możemy otrzymać powoduje, że stajemy się osobiście silniejsi, buduje naszą wytrzymałość i odporność psychiczną, co przekłada się na lepsze wykorzystanie kompetencji i dostrzeganie szans.

Krok 3  – w procesie własnej zmiany zawodowej trzeba dokonać przeglądu osób w naszych bliższym i dalszym środowisku zawodowym i prywatnym, które mogą być mentorami zmiany, służyć informacją zwrotną, czasem nawet doradzić w kluczowych momentach zawahania.

• Skupienie się na sobie i własnych predyspozycjach zawodowych

Poznanie własnych predyspozycji i potrzeb jest ostatnim elementem niezbędnym do zrobienia kroku ku przebranżowieniu. Poza faktami jak trendy rynku pracy i sposoby zarabiania pieniędzy trzeba przyjrzeć się raz jeszcze temu co jest naszą największą pasją, może przynieść korzyści materialne i jednocześnie w czym możemy być po prostu dobrzy. To być początek procesu, którego efektem końcowym jest nie tylko satysfakcja z wykonywanej pracy.

Krok 4  – w procesie własnej zmiany zawodowej trzeba dokonać przeglądu zasobów i przeglądu rynku pracy. Warto również zastanowić się w jakim systemie – na obecnym etapie życia – chcielibyśmy zarabiać pieniądze.

• Wybór ścieżki kariery i przygotowanie planu działania

Wyposażeni i wiedzę o sobie mamy do wykonania jeszcze tylko to jedno zadanie. Więc ostatnie pytanie brzmi, czy potrzebujemy jeszcze przygotowania merytorycznego – być może szkoleń branżowych – czy już rozpocząć pracę nad rozpoczęciem własnej działalności lub przygotowaniem i wysyłaniem CV.

Krok 5  – w procesie własnej zmiany zawodowej trzeba zaplanować działanie i konsekwentnie je realizować. W razie potrzeby również modyfikować plan działania.

To jest kompletny projekt, jeżeli więc rozważasz przebranżowienie wiedz, że to się musi udać.

Na zachętę dodam tylko, że zmiany są dobre – doświadczam i jestem szczęśliwa.

Nie wiesz jak to zrobić samodzielnie? Przybywaj! Pomogę, bo potrafię 😊